Tuesday, September 18, 2007

در شور


امی با تعریف های متداول دختر خوبی نیست. اما من صدایش را خیلی دوست دارم . یک ته تلخی شرقی در صدایش دارد. این ترانه بازگشت به لباس عزا[سیاه] که اصلا به باورم در شور خوانده شده . یا در گوش من چنین است. چند روزی است با آن حالی می کنم . و نمی دانم به کجا. یک جائی دور می روم. نمی دانم به چه حالی. اما حالی غریب . دیگر هیچ نمی نویسم

<$I18NNumdeklab$>:

At September 21, 2007 at 3:13 PM , Blogger حبسیات said...

درود بر راوی تاریخ!برقرار باشید

 
At October 18, 2007 at 9:37 AM , Anonymous Anonymous said...

چقدر خوشحال شدم این پست شما رو خوندم چون خودم هم با این اهنگ خیلی دگرگون شدم .اینقدر خوب بود که فهمیدم یک نقطه اشتراک بین ادم معمولی مثل من با یک نویسنده بزرگ مثل شما هست !!!

http://www.mhooshiar.blogfa.com/8605.aspx

And life is like a pipe.....And I'm a tiny penny rolling up the walls inside...

 
At November 24, 2007 at 8:22 PM , Blogger Saoshyant said...

سه‌گاه آقا جان! سه‌گاه!

 
At May 1, 2011 at 2:30 PM , Anonymous Anonymous said...

totally agree with you.

My blog:
Meilleur taux puis banque Rachat de credit

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home