شب نگاه تو

غزلی خواندم از امیربهروز قاسمی که نمی دانم این غزل را در کرمان سروده و یا کرمانی است و در کرمان. اما غزلش طعم اسمان های کرمان را داشت. حس خوبی . این هم از حسن های اینترنت که وبلاگ سحوری را در دسترسمان گذاشت. لازم نیست گرد شهر دنیال غرل خوب بگردی همین جاست . هنوز ساده است و هنوز سمباده ها دارد که باید بخورد. اما خوب است و روان. با لذت من همسفر شوید. کمی از این دنیای بد فاصله بگیریم. به خصوص آن جا که مجبورمان به سیاست می کند.

شب ، نگاهِ تو نيست ، اما من

به خيال اَم تو با منی ، با من

از کنارم عبور کردی ... وَ

ماندم اين جا چه قدر تنها ، من

مثلِ آن شب ، درست يادم هست

تو همان جا نشستی ، اين جا من

هيچ کس هيچ چيز فکر نکرد

هيچ کس زُل نزد به تو ، يا من



خواب می بينم اَت که تنها ای

هيچ کس با تو نيست ، حتا من !